به گزارش راه شلمچه، «حد خود را بدانید»، این جمله تأکیدی از سوی یک فوتبالیست خطاب به ورزشکاران دیگر رشته‌ها بیان شده است. اگرچه مطرح شدن چنین اظهارنظری، آتش اختلافات و تبعیض‌ها را بین فوتبال و سایر رشته‌ها شعله‌ور کرده، اما با توجه به حمایت حداکثری مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در خصوص حواله‌های واردات خودرو دیگر نباید از شجاع خلیل‌زاده، سعید عزت اللهی و دیگر بازیکنانی که از این پاداش تبعیض‌آمیز سود برده‌اند انتظاری داشت.
هیئت عمومی دیوان عدالت عمومی هفته گذشته مصوبه هیئت وزیران در مورد واردات خودرو از سوی ملی‌پوشان فوتبال را با استناد به بند نهم اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در حوزه رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، باطل کرد. انتشار این خبر کافی بود تا فوتبالی‌های ذی‌نفع و همچنین مسئولان همیشه در صحنه ورزش وارد گود و هر کدام با ادبیات خاص خود خواهان استثنا قائل شدن برای فوتبالیست‌ها شوند.
خاص بودن فوتبال
اگرچه فوتبال ما شش دوره در جام‌جهانی حضور داشته، اما از نظر آقایان صعود به جام‌جهانی قطر اتفاقی خارق‌العاده بود، تا جایی که به بازیکنان تیم‌ملی وعده اهدای حواله واردات خودروی خارجی داده شد. نتایج تیم کی‌روش در جام‌جهانی ۲۰۲۲ را هم همه به خاطر داریم، به‌ویژه شکست تاریخی مقابل انگلیس. منتها بسیاری از ملی‌پوشان با توجه به همان پاداش وعده داده شده، اقدام به واردات خودرو‌های لوکس کردند و تنها یک نمونه آن خودروی کنعانی‌زادگان است که به گفته خودش ۱۰۰ میلیارد تومان قیمت دارد.
اولین حرکت از سوی فدراسیون فوتبال صورت گرفت و بیانیه صادر شده از تلاش برای حل این مسئله حکایت داشت. پس از آن نوبت شخص وزیر بود که صراحتاً به این موضوع ورود کند و ابطال مجوز صادر شده را در آستانه جام ملت‌ها نگران‌کننده بخواند: «این پیشنهاد را هیئت وزیران مصوب کرد، اما حالا لغو آن باعث نگرانی شده است، آن هم در آستانه جام ملت‌های آسیا. موضوع را در حضور مظفری، رئیس دیوان عدالت اداری مطرح کردم و از او خواستیم که این ملاحظات را در نظر داشته باشد.»
آرش فرهادیان و هدایت ممبینی، دو مقام مسئول دیگر ورزش هستند که هر دو بر خاص بودن فوتبال تأکید کرده‌اند. فرهادیان، مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها در وزارت ورزش ابطال مجوز واردات را نوعی اختلاف‌نظر خواند: «در همه حوزه‌های کشور بعضاً اختلاف‌نظر و سلیقه وجود دارد. رأی صادر شده در دیوان عدالت به این دلیل است که تناسب و عدالت از نظر دوستان رعایت نشده و آنها این رأی را صادر کرده‌اند. وزارت ورزش در تلاش است تا این اتفاق برای اکثر قهرمانان ورزشی بیفتد. ضمن اینکه باید قبول کنیم فوتبال با توجه به نوع فعالیت و علاقه‌مندی و نگرش، قدری متفاوت‌تر در دنیا با آن برخورد می‌شود و این در ایران هم وجود دارد.» دبیرکل فدراسیون به مرتفع شدن مشکل به وجود آمده خوش‌بین است: «خیلی خوش‌بین هستیم که این مشکل حل شود. حق این ورزشکاران است، قهرمانان، چه فوتبال و چه رشته‌های دیگر را باید ارج بگذاریم. شاید در کشور‌های مختلف دنیا پاداش‌ها متفاوت و بزرگ‌تر باشد. تلاش می‌کنیم با عزمی که در دولت، وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال وجود دارد این مشکل حل شود.»
زحمت کشیدیم
در شرایطی که بار سنگین مدال‌آوری ورزش کشور را رشته‌هایی منهای فوتبال به دوش می‌کشند، اما این فوتبالی‌ها هستند که همواره خود را تافته جدابافته فرض می‌کنند و خود را شایسته دریافت پاداش‌های حداکثری اعم از پاداش ارزی برای تساوی و مجوز واردات خودروی لوکس برای صعود به جام‌جهانی و همچنین بسیج کل کشور برای حمایت از فوتبال می‌دانند.
بعد از ناکامی در جام‌جهانی و عملکرد ضعیف تیم امید در انتخابی المپیک و حذف در هانگژو، ورزشکاران کاروان ورزش کشور در بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی مدال‌های خوشرنگ زیادی به گردن آویختند. نهایت خواسته و آرزویشان هم داشتن بیمه، شغل و حقوق ماهانه است، ولی ملی‌پوشان فوتبال با اینکه می‌دانند این رشته در آسیا نیز اول نیست به کمتر از پاداش ارزی و خودروی خارجی راضی نمی‌شوند.
حمایت‌های غیرمنطقی و تبعیض‌های شدید کار را به جایی رسانده که بازیکن علناً تلاش و درخشش قهرمانان کشور را زیر سؤال می‌برد و آنها را تهدید می‌کند.
شجاع خلیل‌زاده، مدافع تراکتور و تیم‌ملی واکنش تندی به ماجرا داشته است: «همه بازیکنان هزینه کرده‌اند، پول گمرکی داده و ماشین وارد کرده‌اند. برخی گفتند پول گمرکی ندادند که درست نیست. ضمن اینکه فوتبال با هیچ ورزشی در دنیا قابل مقایسه نیست و پربیننده‌ترین ورزش جهان است. فوتبال نسبت به ورزش‌های دیگر جداست. ورزشکاران دیگر هم دوستان و عزیزمان ما هستند، اما آنها نباید خودشان را با فوتبالیست‌ها مقایسه کنند. همه دارند در مورد فوتبال صحبت می‌کنند، بهتر است هر کس حد خودش را بداند.
فوتبالیست‌ها زحمت کشیدند و فدراسیون هم این پاداش را برای آنها در نظر گرفته است. این مجوز به ما داده شده و ما هم مجانی خودرو نیاورده‌ایم. امیدوارم برای رشته‌های دیگر مثل کشتی، والیبال و سایر رشته‌ها پاداش‌هایی در نظر بگیرند و همه در کنار هم باشند، نه اینکه ورزشکاران مقابل هم قرار بگیرند.»
متانت فوتبالیست‌ها!
سعید عزت‌اللهی، ملی‌پوشی که در دانمارک بازی می‌کند در برنامه تلویزیونی، پاداش فیفا را درآمدزایی فوتبال برای کشور نامید و رسانه‌ها را به شیطنت در این زمینه متهم کرد: «یکسری رسانه‌ها شیطنت کردند و دیدگاه مردم را نسبت به این موضوع بد شکل دادند. همه نامه‌ها موجود است که ما برای این خودرو‌ها هم مالیات دادیم و هم پول گمرکی. شاید ۶، ۷ درصد از پول گمرکی را برای ما کم کردند. تمام هزینه‌ها را پرداخت کرده‌ایم.
البته من نمی‌خواهم موضوع خیلی پررنگ شود، اما دوست داشتم فقط برای مردم شفاف‌سازی کنم تا آنها حداقل آگاه باشند و با توجه به شیطنت رسانه‌ها، ما مقابل مردم قرار نگیریم. همه رشته‌های ورزشی حقشان است که از آنها در شأن و شخصیت‌شان قدردانی شود، اما مقوله فوتبال متفاوت است. همین تیم‌ملی در سال‌های گذشته چندین میلیون دلار برای فدراسیون درآمدزایی کرده و این چیزی است که در سایر فدراسیون‌ها وجود ندارد. بعضی‌ها شیطنت کردند، اما ما متانت به خرج دادیم و سکوت کردیم و هیزم در این آتش نینداختیم.»
مدال‌های یزدانی چقدر می‌ارزد؟
حالا که بحث، بحث قیاس است و فوتبالی‌ها مدعی هستند که نباید با هیچ رشته‌ای مقایسه شوند، ما هم می‌خواهیم وارد این بازی شویم. مثلاً می‌خواهیم کل افتخارات فوتبال را مقایسه کنیم با افتخارات حسن یزدانی، هرچند قیاسی است که نتیجه آن کاملاً مشخص است و یزدانی بدون قیاس هم بالاست، اما وقتی با جماعت متوهم و خود بزرگ‌بین فوتبال که شجاع خلیل‌زاده تنها یکی از آنهاست روبه‌رو هستیم، بد نیست برای گوشمالی دادن به این زیاده‌خواهان همیشه بازنده نکاتی را یادآور شویم.
مثلاً اینکه فوتبالی‌ها اصلاً می‌دانند المپیک چیست و کجاست؟ پس اول بروند یک تعریف برای المپیک پیدا کنند تا بعد متوجه شوند که اولاً کسب سهمیه ورود به چنین آوردگاه بزرگی چقدر سخت است و در ثانی مدال گرفتن در چنین رویدادی چقدر سخت‌تر. حالا این جماعت متوهم توجه داشته باشند که حسن یزدانی هم طلای المپیک را دارد و هم نقره آن را، هم طلای جهانی را دارد و هم نقره آن را. او کلکسیونی از مدال‌های خوشرنگ آسیایی را هم دارد. سؤال این است؛ شما چه دارید؟ اگر بنا باشد مطابق زحمتی که یک ورزشکار می‌کشد به او پاداش بدهند، باید چه پاداشی برای امثال یزدانی در نظر گرفت؟ اگر قرار باشد به امثال شما به‌خاطر صعود از مرحله اول مسابقات انتخابی جام جهانی، آن هم با برتری مقابل عراق و بحرین که قبل از آن با ویلموتس کلاهبردار و هنرنمایی آقای تاج در جذب او به آنها باخته بودید، مجوز واردات خودرو بدهند پس به حسن یزدانی چه باید بدهند؟
اتفاقاً اینجا را با شجاع موافقیم؛ فوتبال اصلاً قابل قیاس با بقیه رشته‌های مدال‌آور ایران و سرآمد آنها، یعنی کشتی نیست. آنها مدال‌آور هستند و فوتبال همیشه بازنده، همین و بس.
تمرین در سرما و کار در ارتفاع!
رشته سنگ‌نوردی در سال‌های گذشته پیشرفت خوبی داشته و بهترین‌های ایران مدال‌های زیادی در آسیا و جهان گرفته‌اند. به‌عنوان مثال رضا علیپور برخلاف پیش‌بینی مسئولان در بازی‌های آسیایی هانگژو یکی از طلایی‌ها بود. منتها نه خبری از سرمایه‌گذاری روی این رشته است و نه توجه ویژه به مدال‌آورانش.
میلاد علیپور، ملی‌پوش سنگ‌نوردی در گفتگو با ایرنا از سختی‌های تمرین در سرما و تأمین هزینه تجهیزات از جیبش گفت: «بعد از چند سال قهرمانی من و برادرم مهدی و پسرعمویم رضا در آسیا و جهان در رده‌های مختلف سنی هنوز امکانات لازم برای تمرین را نداریم. از آنجایی که رشته سنگ‌نوردی المپیکی شده، کشور‌های دیگر سرمایه‌گذاری زیادی کرده‌اند تا بتوانند در این رویداد مهم به مدال دست پیدا کنند. سال بعد باید در دو مسابقه انتخابی المپیک شرکت کنیم. هیچ‌وقت کم نگذاشتیم و در شرایط سخت و دمای ۱۵ درجه زیر برف و باران تمرین کردیم. در کنار سنگ‌نوردی شغل آزاد دارم و در بخش ساختمان در ارتفاع با طناب کار می‌کنم. برای المپیک نمی‌توانیم حرفه‌ای تمرین کنیم و انتظار داریم مسئولان حمایت کنند و حداقل حقوقی به ما بدهند. کفشی که استفاده می‌کنیم دو ماه دوام می‌آورد و هزینه آن ۷ میلیون تومان است. باید کار کنم تا بتوانم هزینه کفش و مکمل‌های ورزشی را بدهم. اگر امکانات درست مهیا شود دوباره روی سکو برمی‌گردم.»
پس ما حق‌مان جت شخصی است!
ملی‌پوش تنیس روی میز از برخورد تبعیض‌آمیز مسئولان نسبت به اهدای پاداش به ورزشکاران گلایه کرد. تیم‌ملی تنیس روی میز با ترکیب نوشاد و نیما عالمیان و امیرحسین هدایی پس از ۶۴ سال موفق به کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی هانگژو شد. هدایی در گفتگو با فارس به مدال ارزشمند تنیس روی میز در هانگژو اشاره کرده و تبعیض را عامل ناراحتی مدال‌آوران خوانده است: «بهتر است چیزی نگوییم. کمیته ملی المپیک، جایزه پای سکو را ۷۵ میلیون داد و پاداش وزارت ورزش را هم نمی‌دانم و شنیده‌ام ۱۵۰ میلیون تومان است. یکسری جوایز هم از فدراسیون و هیئت رئیسه دریافت کرده‌ایم، اما واقعاً قابل مقایسه نیست. کاری که ما کردیم واقعاً بزرگ بود. نباید بین ورزشکاران اختلافی به وجود بیاید و همه عزیز ما هستند.
خودم هم فوتبال را خیلی دوست دارم، اما باید از طرف مسئولین عدالت برقرار باشد. اگر حضور در جام‌جهانی فوتبال پاداشش واردات خودرو است، پس برای حسن یزدانی که مدال المپیک می‌گیرد یا ما که مدال بازی‌های آسیایی را کسب می‌کنیم باید جت شخصی در نظر بگیرند.
فوتبال خیلی فراگیر است، اما از موضوعاتی که در فضای مجازی پیش آمده، ناراحت شدیم. نباید بین ورزشکاران تبعیض و فرق قائل شوند. باید دغدغه‌ها برطرف شود، چون هرچه دغدغه ورزشکار کمتر باشد بهتر نتیجه می‌گیرد. سال، سال المپیک است و نباید ذهن‌مان درگیر مسائل دیگر باشد.»
منبع: روزنامه جوان
