به گزارش راه شلمچه، علی اصغر یوسف نژاد، نایب رئیس پیشین فراکسیون مدیریت شهری مجلس، در گفت وگو با جماران، ضمن اشاره به طرح مجدد موضوع انتقال پایتخت از سوی دولت، با تاکید بر اینکه اولین ضرورت درباره انتقال پایتخت مسئله توافق حاکمیتی قوای سه گانه است و این موضوع مسئله‌ای فراقوه‌ای است، خاطرنشان کرد: باید پرسید آیا بررسی‌های مهم و ضروری، وجود اراده ملی در کنار قوانین بالادستی حمایتی از انتقال پایتخت، بودجه کافی، مکان یابی درست و مطالعات مناسب درباره انتقال پایتخت فراهم شده است یا خیر!؟ در عین حال بررسی تجربیات و نقاط ضعف و قوت دیگر کشورها و همچنین مطالعات تطبیقی در این باره بسیار ضروری است، ضمن اینکه دلایل اصلی تصمیم برای انتقال پایتخت باید احصاء، طبقه‌بندی و اولویت بندی شوند و با به بحث گذاشتن آنها، این ایده ارزیابی شود که آیا راه دیگری جز انتقال پایتخت هم می‌توان پیدا کرد یا خیر! آیا می‌توان به ساماندهی این مسائل پرداخت و یا اگر نمی توانیم مشکلات فعلی تهران را برطرف کنیم حداقل آنها را در همین سطح فعلی نگه داریم و مانع تشدیدش شویم.
باید ابتدا دلیلمان را برای تغییر پایتخت روشن کنیم
تجربه دیگر کشورها در این باره چه می گوید؟
وی با تاکید بر اینکه باید ابتدا روشن کنیم دلیل تغییر پایتخت چیست، ادامه داد: آیا مسئله ما تمرکز زدایی و توزیع عادلانه منابع است و می‌خواهیم قدرت و منابع را از مناطق پرتراکم یا توسعه یافته به مناطق کمتر توسعه یافته منتقل کنیم!؟ همان تجربه ای که نیجریه در ۱۹۹۱ و برزیل در ۱۹۶۰ و تانزانیا در ۱۹۷۰ داشتند. ممکن است موقعیت جغرافیایی بهتر و دسترسی ملی به پایتخت جدید مد نظر باشد تا موقعیت جغرافیایی مرکزی‌تر یا استراتژیک‌تری پیدا کنیم؛ مانند آنچه که پاکستان در ۱۹۶۳ و قزاقستان در ۱۹۷۷ انجام داد که در این چارچوب، برای کاهش آسیب پذیری از موقعیت جغرافیایی، پایتختشان را تغییر دادند. مسئله دیگر این است که ممکن است در کنار تمرکز زدایی و توزیع عادلانه منابع و موقعیت جغرافیایی بهتر، ایجاد دسترسی ملی به پایتخت و امنیت و ثبات سیاسی آن مد نظر باشد؛ همان طور که بعضی از کشورها برای افزایش امنیت ملی در خصوص تهدیدات داخلی یا خارجی موقعیت پایتخت را تغییر دادند؛ مانند آنچه میانمار یا قزاقستان دنبال کردند.
شهردار پیشین ساری، کاهش تراکم جمعیت یا مشکلات شهری و زیربنایی را از دیگر دلایل تغییر پایتخت برشمرد که کشورهایی مانند نیجریه و برزیل را بع تغییر پایتخت واداشته است و اظهار داشت: بعضی کشورها مانند اندونزی با هدف توسعه مناطق جدید و افزایش نفوذ سیاسی برای توسعه مناطق شرقی خود، طرح تغییر پایتخت را انجام دادند و تا حدودی هم موفق بودند. دلایل فرهنگی تاریخی نیز ممکن است باعث انتقال پایتخت شوند؛ در واقع انتخاب پایتخت که نماد اتحاد ملی است یا ریشه در تاریخ یک کشور دارد، ممکن است تغییر کند. مانند کاری که آلمان ۱۹۹۹ و ترکیه ۱۹۲۳ انجام دادند. تغییر پایتخت می‌تواند با هدف کاهش خطرات طبیعی نیز باشد؛ همانطور که قزاقستان این سیاست را اجرا کرد. دسترسی به زیرساختهای مدرن‌تر نیز می‌تواند در این راستا به عنوان هدف عنوان شود؛ موضوعی که استرالیا برای تغییر پایتختش مدنظر داشت، بنابراین باید ببینیم دلیل تغییر جایگاه پایتخت برای ما کدام یک از این موارد هشتگانه است.
چالشهای جدی پایتختی تهران
نایب رئیس پیشین فراکسیون مدیریت شهری در مجلس شورای اسلامی با یادآوری اینکه بعضی از کشورها مانند اندونزی، مشکلات زیست محیطی، تراکم جمعیت و ترافیک یا توسعه مناطق شهری را عاملی برای اجرای برنامه انتقال پایتخت عنوان کرده اند، به تلاش‌های ایران، مصر، اندونزی، کره جنوبی و حتی عربستان برای انتخاب پایتخت جدید اشاره کرد و گفت: در آنچه که در دهه های گذشته درخصوص بیان ضرورت انتقال پایتخت از آن سخن می گویند، چالشهایی برای موقعیت تهران برشمرد می شود و به موضوعاتی مانند نگرانی از زلزله احتمالی به دلیل قرار گرفتن تهران در مسیر زلزله و یا تراکم جمعیت و آلودگی هوا و مشکلات زیرساختی و مسائل ترافیکی و زیست محیطی و همچنین مسئله تمرکز زدایی سیاسی و اقتصادی می پردازند. با این حال برای انتقال پایتخت باید الزاماتی هم مورد توجه قرار گیرد؛ اولین موضوع مورد نیاز برای تغییر پایتخت بررسی‌های کارشناسی و مطالعات جامع مانند مطالعات امکان سنجی، تحلیل جمعیت شناسی و اقتصادی و ارزیابی زیست محیطی است.
ارزیابی کارشناسی و مطالعات جامع حتما باید مبنا باشند
یوسف نژاد توضیح داد: باید بدانیم موقعیت جغرافیایی یا زیرساختهای موجود و ظرفیت توسعه در شرایط محیطی منطقه جدید چیست. باید بدانیم تاثیر تغییر پایتخت و جمعیت و مهاجرت و پراکندگی جمعیت در تهران و آن نقطه جدید چه خواهد بود. باید بدانیم که هزینه‌ها و منابع مالی لازم و پیامدهای اقتصادی این جابجایی بر مناطق مختلف چگونه خواهد بود و تاثیرات زیست محیطی ناشی از توسعه شهری در مناطق جدید با خوبی بررسی شود. بنابراین ارزیابی کارشناسی و مطالعات جامع حتماً باید مبنا باشند.
مطالعات و مقدمات انتقال پایتخت به بیش از ۲۰ سال زمان نیاز دارد
این عضو پیشین هیئت مدیره مترو تهران ضمن تاکید بر ضرورت برنامه‌ریزی شفاف و دقیق برای طراحی شهری و زیرساخت‌ها و ایجاد زیرساختهای حیاتی با در نظر داشتن زمان بندی پروژه و نقشه جامع شهری که شامل مناطق مسکونی، تجاری، دولتی و فضای سبز و یا زیرساخت‌هایی مانند حمل و نقل عمومی، راه‌ها، آب و فاضلاب، انرژی و مخابرات که پیش از انتقال باید تکمیل شوند، یادآورشد: باید روشن شود که زمانبندی پروژه و مراحل انتقال درباره زیرساخت‌ها و نهادهای دولتی چگونه باید صورت گیرد؛ ضمن اینکه با توجه به شرایط موجود، انجام مطالعات و فراهم آوردن مقدمات انتقال پایتخت به حداقل بیش از ۲۰ سال زمان نیاز دارد.
یوسف نژاد با تاکید بر ضرورت توجه به تامین منابع مالی کافی برای اجرای این طرح، و همچنین بودجه گذاری دقیق، جذب سرمایه‌گذاری و مدیریت هزینه‌های آن، گفت: به نظر می رسد نیاز به تامین مالی برای ساخت زیرساخت‌ها و ساختمان‌های اداری و مسکونی اصلی‌ترین مسئله باشد. جذب سرمایه‌گذاری، همیشه از داخل هم نیست و بسیاری از کشورها از سرمایه‌گذاری خارجی برای این موضوع استفاده کرده‌اند. باید دید آیا برای ایران امکان استفاده از سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی برای کاهش بار مالی این طرح برای دولت وجود دارد یا خیر و در کنار آن، مدیریت هزینه‌های اضافی و نظارت دقیق بر پروژه چگونه صورت خواهد گرفت!؟
اگر برای انتقال پایتخت اجماع سیاسی نباشد، محقق نخواهد شد
باید نگرانی های همه ذی نفعان دیده شود
وی توجه به مشارکت سیاسی و حمایت‌های عمومی را بسیار ضروری برشمرد و اضافه کرد: زمانی که درباره انتقال پایتخت و یا حتی ساماندهی و تمرکز زدایی از تهران اجماع سیاسی نباشد، چنین امری محقق نخواهد شد. این مسئله باید با اطلاع رسانی به مردم و کسب حمایت‌های اجتماعی صورت گیرد. باید حمایت‌های عمومی برای اجرای پروژه جلب شود تا زمانی که مشکلات فرهنگی و اجتماعی، مخالفت‌های احتمالی و یا حتی نگرانی‌هایی که ممکن است از سوی مردم و یا گروه‌های ذینفع، دیده نشوند این طرح محقق نمی‌شود.
انبوه اما و اگرهای پیش رو برای مکان یابی پایتخت جدید
عضو پیشین هیات مدیره مترو تهران ضمن اشاره به ضرورت توجه به مکان یابی مناسب برای انتخاب پایتخت جدید با در نظر داشتن موضوعاتی مانند مرکزیت جغرافیایی، امنیت جغرافیایی و اقلیم مناسب برای زندگی و فعالیتهای اداری، دسترسی به تمام نقاط کشور و دوری از خطرات طبیعی، گفت: الزام بعدی، زیرساختهای ارتباطی و حمل و نقل است. مگر می‌شود بدون دسترسی داخلی و خارجی و توسعه شبکه‌های دیجیتالی درباره انتقال پایتخت فکر کرد!؟ همچنین شبکه‌های حمل و نقل جاده‌ای مانند ریلی، هوایی برای تسهیل ارتباطات داخلی و بین المللی مورد نیاز و ضروری است. نمی‌توان بدون آنها اصلا انتقال پایتخت را متصور بود.
یوسف نژاد توسعه اقتصادی و اجتماعی منطقه جدید، ایجاد فرصت‌های شغلی برای جمعیت جدید و بومی منطقه، ایجاد زیرساختهای مناسب مانند مدارس، خدمات بهداشتی، احداث مسکن مناسب، را از جمله ضرورت‌های اولویت دار در انتقال پایتخت عنوان کرد و ادامه داد: چگونگی مدیریت تغییر و انتقال نهادهای حکومتی، حمایت کارکنان دولتی و آماده سازی جامعه محلی در این راستا باید مورد ارزیابی قرار گیرند. نمی‌توانیم بدون انتقال دفاتر دولتی، وزارتخانه‌ها و سازمانها که باید به تدریج هم انجام شوند درباره انتقال پایتخت صحبت کنیم. کمک هزینه جابجایی و اسکان به کارکنان دولتی که به پایتخت جدید منتقل می‌شوند نیز باید مورد توجه قرار گیرد. همکاری با جامعه بومی منطقه برای پذیرش تغییرات و جلوگیری از تعارضات فرهنگی و مشکلات اجتماعی که ممکن است به وجود آید نیز باید لحاظ شود.
امنیت داخلی و خارجی و سایبری پایتخت جدید مورد توجه قرار گیرد
عضو پیشین کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس تاکید کرد: با در نظر داشتن موضوعات مرتبط با امنیت داخلی و خارجی و امنیت سایبری، باید توجه داشت که پایتخت از نظر امنیتی و نظامی باید در موقعیت امن قرار داشته باشد. تضمین امنیت زیرساختهای دیجیتالی و فناوری در پایتخت جدید نیز باید مد نظر قرار گیرد.
از تجربیات 50 کشوری که انتقال پایتخت داشتند درس بگیریم
به گفته یوسف نژاد؛ پایداری زیست محیطی از جمله شهرسازی پایدار، حفاظت از محیط زیست، استفاده از فناوری‌های سبز و انرژی‌های تجدید پذیر در طراحی و ساخت پایتخت و جلوگیری از تخریب منابع طبیعی و اکوسیستم بومی منطقه مسئله‌ای است که باید در اولویت قرار گیرد. علاوه بر آن باید به تجربه و نمونه‌های موفق برای الهام گیری نیز نگاهی داشت. حدود ۵۰ کشور تاکنون تجربه انتقال پایتخت را داشته‌اند، بنابراین باید مطالعاتی درباره کشورهای موفق مانند برزیل، قزاقستان و نیجریه در این رابطه داشت و از اشتباهات آنان آن درس گرفت.
با انتقال پایتخت بسیاری از مشکلات تهران باقی خواهند ماند
عضو پیشین هیات مدیره شرکت اتوبوس رانی تهران ضمن تشریح بحث‌هایی که در سالهای گذشته در خصوص انتقال پایتخت در دولت‌های مختلف مطرح شده، موضوع انتقال پایتخت را پیچیده، طولانی و تکرار شده از سوی همه دولت‌ها توصیف کرد و افزود: باید پرسید آیا دغدغه اصلی تجمع ادارات و نهادهای دولتی در یک مکان است یا جابجایی نظام سیاسی و حکومتی!؟ آیا با انتقال پایتخت مشکلات آن تکثیر نمی‌شود!؟ آیا با انتقال پایتخت مشکلات تهران حل می‌شوند!؟ تهران مشکلاتی مانند کمبود آب، کمبود زمین، فرونشست و گسل‌ها، آلودگی زیستی و ترافیک دارد و حتی درباره بعضی از این مشکلات هم در آستانه بحران‌های جدی قرار داریم. پرسش این است که آیا با انتقال پایتخت این مسائل و مشکلات حل می‌شود!؟ باید گفت به نظر می‌رسد با انتقال پایتخت بسیاری از این مشکلات باقی خواهند ماند. اگر به مطالعات قبلی درباره انتقال پایتخت بی‌توجه باشیم و نقاط ضعف و قوت را بررسی نکنیم، ممکن است با وجود صرف هزینه های کلان، حتی مشکلات جدیدتری در نقطه دیگری از کشور به وجود آید.
انتقال پایتخت جمعیت تهران را کاهش نمی دهد، مشکلاتی هم ایجاد خواهد کرد
یوسف نژاد با بیان اینکه بارها مطالعات متعددی حتی به صورت تفصیلی توسط کارشناسان امور شهری انجام شده، اما به دلیل هزینه بر بودن و یا هزینه‌های غیرقابل تامین و یا تحقق ناپذیری و همچنین مکانیابی نادرست برای پایتخت، این مطالعات اولیه در حد گفتار باقی مانده‌اند، خاطرنشان کرد: باید به این پرسش پاسخ داد که کدام مسئله تهران در اولویت است!؟ آیا فرونشست مهم است یا آب، آلودگی، ایمنی و زلزله!؟ به خاطر کدام اولویت پایتخت را منتقل کنیم!؟ آیا با انتقال پایتخت، تهران کاهش جمعیت چندانی پیدا خواهد کرد!؟ به نظر می‌رسد این انتقال تاثیر چندانی در جمعیت آن نداشته باشد حتی بعضی از مشکلات را هم ایجاد خواهد کرد و در عین حال نمی‌توانیم مانع رشد جمعیت آن شویم. شدت مشکلات هم کاهش پیدا نمی‌کند. تنها ممکن است تا حدودی آهنگ رشد جمعیت کاهش یابد اما به هر حال این رشد صورت می‌گیرد.
اجرای طرح انتقال پایتخت تحقق ناپذیر و غیراجرایی است
بر مشکلات فعلی و عدیده تهران متمرکز شویم
وی گفت: با توجه به اندازه دولت و ساختار تمرکزگرایی که در ایران وجود دارد مطالعات باید بر همین مبنا باشند. به نظر می‌رسد مشکلات بودجه‌ای، قابلیت اجرایی و مکان یابی مهمترین و اساسی‌ترین مسئله در موضوع مطالعات انتقال پایتخت است. با توجه به وضعیت بودجه، اجرای طرح انتقال پایتخت تحقق ناپذیر، غیراجرایی و نشدنی است؛ بنابراین اگر به چنین مطالعه‌ای رسیدیم که طرح انتقال پایتخت نشدنی و تحقق ناپذیر است؛ چالشهای بودجه‌ای داریم و حتی نمی‌توانیم مکان مناسب پیدا کنیم، بهتر است بر روی مسائل و مشکلات فعلی عدیده تهران متمرکز شویم.
ممکن است ساماندهی تهران بهتر از انتقال پایتخت باشد
این عضو پیشین هیئت رئیسه مجلس با تاکید بر اینکه باید آمایش سرزمین، وظایف و ماموریت‌های ملی و بین المللی همراه با ضرورت ایجاد عزم ملی که درباره انتقال پایتخت را مدنظر قرار دهیم، افزود: تصمیم گیری درباره انتقال پایتخت به سیاست‌های کلی نظام برمی‌گردد و موضوعی نیست که با اراده یک قوه اجرایی شود؛ بلکه موضوعی مرتبط با سیاستگذاری‌های کلی نظام است که باید با توافق قوای سه گانه و در مسیر چشم انداز ۲۰ سالهای که خواهیم داشت و برنامه‌های توسعه به بحث گذاشته شود. ممکن است در چهارچوب این سیاست‌های کلی و یا در جریان تدوین برنامه‌ها به این نتیجه برسیم که ساماندهی تهران بهتر از انتقال پایتخت است.
وی ادامه داد: در این چهارچوب نیز مطالعات کارشناسی می‌تواند به مسئله ساماندهی تجمع اماکن دولتی در یک منطقه، تقویت حمل و نقل عمومی، موضوعات مربوط به ساخت و ساز متمرکز شود. این مسیری که دیگر کشورها هم آن را رفته‌اند و موفق نیز شده‌اند. بعضی کشورها در این رابطه مانند قزاقستان و آلمان موفق شدند و برخی دیگر نیز ناموفق بودند و نتوانستند چالشهای اجتماعی و اقتصادی و حتی زیست محیطی را حل کنند. این‌ها باید برای ما درس باشد.
برای کاهش تمرکز راه حل پیدا کنیم
یوسف نژاد با اشاره به مطالعات صورت گرفته در خصوص شیوه‌هایی که باید برای تمرکز زدایی مورد توجه قرار گیرند توضیح داد: تمرکز زدایی در چند حوزه تعریف می شود؛ تمرکز سیاسی و اداری، تمرکز اقتصادی و مالی، تمرکز اجتماعی و فرهنگی، تمرکز با محوریت مسائل بهداشتی و درمانی و تمرکز جمعیتی که متاسفانه همه در تهران وجود دارند. اگر جایگزینی برای تهران وجود داشته باشد و یا نتوانیم پایتخت را انتقال دهیم می‌توانیم بر کاهش این تمرکز‌های چندگانه بپردازیم و برای کاهش آنها راه حل پیدا کنیم.
برای انتقال پایتخت بیش از ۱۰ هزار هکتار زمین مورد نیاز است
نایب رئیس پیشین فراکسیون مدیریت شهری مجلس با بیان اینکه اکنون در تهران چهار مشکل اساسی مانند تراکم جمعیت، آلودگی، ترافیک و تامین آب و زلزله خیزی وجود دارد که برخی می‌تواند با تلاش و صرف هزینه و برنامه‌ریزی حل شود، زلزله خیزی را بزرگترین مشکل عنوان کرد و گفت: بر اساس مطالعه‌ای که پیش از این وزارت راه انجام داده، اگر بخواهیم درباره انتقال پایتخت صحبت کنیم در کنار هزینه‌های مالی، بیش از ۱۰ هزار هکتار زمین مورد نیاز است. حدود ۲ میلیون متر مربع برای زیربنای اداری، بیش از ۱۲ میلیون متر مربع برای امور خدماتی و ۲۵ میلیون متر مربع زیربنای مسکونی می‌خواهیم. همه این‌ها هزینه بر است. علاوه بر مسائل اساسی دیگر، بر اساس مطالعات حداقل ۲۰ سال زمان نیاز داریم و با وضع موجود حداقل بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار هزینه لازم داریم.
نتایج قبلی بررسی‌ها درباره انتقال پایتخت، یک «نه» قاطع به همراه داشته
وی با تاکید بر اینکه نباید به انتقال پایتخت به طور سطحی نگاه کنیم و باید رویکرد جامعی نسبت به آن داشت، اظهارداشت: نتایج قبلی بررسی‌ها درباره انتقال پایتخت، یک نه قاطع به همراه داشته و برآیند نظراتی که از مطالعات انتقال پایتخت دریافت کردیم با توجه به شرایط و اقتضائات «نه» بوده است. حتی تجربیات کشورهای دیگر که وضعیت مشابه تهران داشته‌اند و انتقال پایتخت هزینه‌های بسیار زیادی را به دنبال داشته، هم نشان می دهد آنها ناموفق بوده اند.
یوسف نژاد با اشاره به بندهای قانون مصوب سال 94 که بر اساس آن رئیس جمهور و معاون اول موظف هستند، ظرف مدت ۲ سال نتیجه امکان سنجی انتقال مرکز سیاسی و اداری کشور را به مجلس و جامعه منتقل کنند، یادآورشد: این قانون اردیبهشت سال ۹۴ با هدف تمرکز زدایی از تهران در چهار بند به دولت ابلاغ شد. سال ۹۴ گزارش ۲۴۰ صفحه‌ای وزارت راه و شهرسازی درباره تمرکز زدایی و ساماندهی تهران به دلیل این قانون نیمه کاره باقی ماند.
وی تاکید کرد: تا زمانی که نگرشمان را درباره انتقال پایتخت، مطالعات و شرایط آن به روز نکنیم، نمی‌توانیم در خصوص انتقال پایتخت صحبت کنیم. با وضع وجود می‌توانیم درباره تغییر نگرش‌ها نسبت به شهر و شهرنشینی و موضوعات اصلی و اساسی تهران متمرکز شویم. در بعضی مواقع می‌توانیم تداوم مشکلات را متوقف کنیم و هدف را تمرکز زدایی، تراکم زدایی، عارضه یابی و مسائل کلی شهر تهران قرار دهیم. می توانیم درباره اینکه آیا اساسا به انتقال پایتخت نیاز است یا خیر و اگر ضرورت است چه مسائلی باید منتقل شود، پاسخی پیدا کنیم.
بحث انتقال پایتخت نباید با ایجاد «اقتصاد دریامحور» مخلوط شود
یوسف نژاد با اشاره به ابلاغ دستورالعمل به کارگیری اقتصاد دریا محور در اردیبهشت 1402، تصریح کرد: درباره انتقال پایتخت به سواحل دریا که اخیرا مطرح می‌شود باید در نظر داشت توسعه جنوب کشور مسئله مهم و ضروریست و حتما باید انجام شود و مقام معظم رهبری هم راجع به آن دستور داده‌اند. بحث انتقال پایتخت نباید با این موضوع مخلوط شود. این‌ها دو موضوع مستقل هستند و درباره آنها باید جداگانه بحث شود.
با توجه به تجربیات دیگر کشورها به جای انتقال تهران مشکلات را درمان کنیم
نگاهی به تجربیات موفق مکزیک، ژاپن، چین و انگلستان
نایب رئیس پیشین فراکسیون مدیریت شهری مجلس ضمن تاکید بر اینکه باید با توجه به تجربیات دیگر کشورها به جای انتقال تهران مشکلات آن را درمان کرد، اضافه کرد: مکزیکوسیتی در ۱۹۹۰ آلوده‌ترین شهر جهان بود، تمرکز جمعیت، صنعت و ثروت به حد بالایی رسیده بود و حتی تمایل به مهاجرت به گونه‌ای شد که این شهر چند میلیونی را تبدیل به آلوده‌ترین شهر جهان کرد. اکنون مکزیکوسیتی جزء طرح‌های آلوده دنیا هم نیست. آن زمان مشکلات ناشی از آلودگی ماشین آلات و کارخانه‌ها رنج فراوانی برای مردم این کشور ایجاد کرده بود، اما آنها توانستند با استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های جدید، ارائه خدمات حمل و نقل عمومی با محوریت توسعه مترو و خطوط اتوبوسرانی تندرو و استفاده از سیستم اتوبوسرانی و اصلاح مصرف بنزین وضعیت پایتخت کشورشان را اصلاح کند. در توکیو نیز ۳۰ سال قبل آلودگی هوا و محیط زیست معضلی اساسی بود، اما با تمرکز بر شبکه آبرسانی و فاضلاب، آتش نشانی، تراکم جمعیت خطوط مترو و حمل و نقل عمومی توانستند این مشکلات را برطرف کنند. لندن نیز بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر اروپایی با مشکلات فراوان بود. آنها بر تردد خودروهای شخصی عوارض بستند و بر حمل و نقل عمومی تمرکز کردند و خودروهای برقی را به کار گرفتند. این مسئله درباره پکن نیز بود؛ این شهر با اینکه آلوده‌ترین شهر دنیا بود اما آنها نیز اکنون در فکر انتقال نیستند و بر روی حل مسائل شهری تمرکز کردند. تلاش کردند فعالیتهای اقتصادی را در دیگر مناطق نیز گسترش دهند. طرح بام سبز چین بسیار جامع و چشمگیر بود. آنها حتی موضوع کاهش سوخت‌های فسیلی را به طور جدی در دستور کار قرار دادند و از تجربیات این کشورها استفاده کردند.
امکان انتقال ۱۶۰ سازمان دولتی به خارج از تهران در دولت‌های قبلی مطرح شده بود
وی با بیان اینکه باید با آسیب شناسی جدی، بررسی کرد که چگونه روندهای فعلی شکل گرفته، گفت: کلیات طرح مطالعات انتقال پایتخت در سال ۹۹ در مجلس مورد بحث قرار گرفت و در آن زمان گفته شد طرح زمانبر و پرهزینه است. حتی شورای نگهبان نیز امکان سنجی انتقال مرکز سیاسی و اداری را تایید کرد اما تاکنون به نتیجه نرسیده است. طرح امکان انتقال ۱۶۰ سازمان و موسسه دولتی بزرگ به خارج از تهران نیز در دولت‌های قبلی مطرح و صنایع و سازمانهایی مانند فولاد، سازمان چای، دخانیات، کشتیرانی، نیروی دریایی نام برده شده بود. حتی گفته شده بود وزارت گردشگری و میراث فرهنگی نیز به شیراز منتقل شود. اکنون باید به این دو سوال اساسی پاسخ داد؛ اینکه بودجه آن چگونه انجام خواهد شد و دیگر اینکه چگونه مکان یابی صورت خواهد گرفت و این صنایع به کدام منطقه منتقل خواهند شد!؟
وجود بیش از 10 هزار خودروی فرسوده در تهران و یک میلیون نفر ساکن در مسکن مهر
یوسف نژاد به طرح های مطالعاتی انتقال پایتخت در مجلس اشاره کرد و ادامه داد: اولین نکته این است که آیا با ساماندهی تهران، با نظر کمیته‌ای فرا قوه‌ای و ذیل قوانین فرادستی، می‌توان با آسیب شناسی وضع موجود تهران را حفظ کرد یا خیر!؟ به نظر می‌رسد با تمرکز و بررسی طرح ساماندهی بیش از ۱۰ هزار خودروی فرسوده، تلاش برای کاهش خطر زلزله و آسیب‌های اجتماعی، با درنظر داشتن یک میلیون نفر جمعیتی که در مسکن مهر ساکن هستند، بتوانیم از شدت برخی مشکلات بکاهیم. رفع بعضی از آنها حتی کوتاه مدت هستند و بعضی دیگر را می‌توان در کنار انتقال پایتخت دنبال کرد.
بیش از سه و نیم میلیون نفر در شمال و جنوب تهران در معرض خطر مستقیم زلزله هستند
وی با یادآوری اینکه بیش از سه و نیم میلیون نفر در شمال و جنوب تهران در معرض خطر مستقیم زلزله هستند، گفت: اندازه افزایش جمعیت نیز این وضعیت را بغرنج‌تر می‌کند، بنابراین می‌توان با بهبود مدیریت شهری، تمرکز بر مسائل مهم تهران با توافق قوای سه گانه و استفاده از نقطه نظرات کارشناسان مراکز علمی دانشگاهی و پژوهشی و دلسوزان، مسائلی مانند آلودگی هوا، زیرساخت‌ها و و ترافیک را به بحث گذاشت و کاهش داد. بحث اصلاح نظام اداری و حتی تغییرات در ساخت و سازها هم باید مورد توجه قرار گیرند. مدیریت شهری تهران اکنون اقدامات مهمی بر روی شبکه‌های ریلی انجام می‌دهد اگر این شبکه‌ها گسترش یابند و خودروهای برقی مورد استفاده قرار گیرند، ساخت و سازها کنترل و صنایع آلاینده به خارج از تهران منتقل شوند و تمرکز زدایی اقتصادی همراه با تامین مالی به عنوان یک مسئله مهم دیده شود می‌توان جایگزینی هرچند کوچک در کنار انتقال پایتخت باشد.
یوسف نژاد در پایان تاکید کرد: برای بررسی و رفع مشکلات تهران، و یا انتقال پایتخت، اراده حاکمیت و توافق سران قوا، وجود احکام مناسب در قوانین بالادستی مانند چشم انداز ۲۰ ساله و قانون برنامه ۵ ساله توسعه و حتی تصویب قانون خاص مربوط به انتقال پایتخت، مطالعه لازم برای جانمایی و مکان یابی برای بررسی پیامدهای انتقال پایتخت با تمرکز بر مطالعات انجام شده در ایران و دیگر کشورها، بررسی چگونگی تامین منابع مورد نیاز برای انتقال پایتخت و در کنار آنها ساماندهی مشکلات و بحران‌های موجود فعلی در تهران با تمرکز بر حل مشکلات کنونی مانند حمل و نقل و آلودگی هوا و مسئله زلزله ضروری است.
