به گزارش راه شلمچه، متن کامل نامه بازماندگان شهدای فاجعه منا سال 1395 را در زیر می‌خوانید:
به نام خدا
حضور ریاست محترم شورای حقوق بشر سازمان ملل
با سلام و احترام
این صدای بازماندگان شهدای منای ایران است که دیگر تاب سکوت ندارند.
این دومین مرتبه است که برای آن مقام در مورد فاجعه حقوق بشری مطلب می نویسیم
اولین بار در مورد فاجعه کشته شدن مظلومانه ۷۰۰۰ نفر در سپتامبر ۲۰۱۵ درسرزمین منای عربستان
و این‌بار برای فاجعه ای دیگر در خاک فلسطین که همنوعانم را به خاک و خون نشانده است.
نیک می دانیم که برای بشریت تشکیل سازمان ملل ، چه دستاورد بزرگی در راه برقراری صلح و آرامش و پیاده کردن عدالت بود و هست. اما اینک در حالی که دو دهه از قرن ۲۱ را پشت سر گذارده ایم این سوال را پیش روی خود می بینیم که این سازمان عریض و طویل در بزنگاه های فجایع انسانی چه گام عملی و مثبتی برداشته و حضورش برای کنترل سلطه گری و ستم و بحران هایی که چهره بشریت را خراش می دهد تا چه حد بازدارنده بوده است ؟
در سال ۲۰۱۶ که اولین نامه با درخواست تشکیل کمیته حقیقت یاب برای بررسی علت کشته شدن ۷۰۰۰ نفر در آیینی مذهبی آن هم در بازه زمانی نیم روز نگاشته شد ، کوچکترین قدمی توسط آن کمیته برنداشته نشد و امروز هم شاهد هستیم که تعلل این شورا با دامن زدن روزانه کشتار کودکان و زنان در فلسطین همراه است.
گرچه مرگ هر کودکی را یک فاجعه می دانیم و از مرگ همه کودکان در مسجد الاقصی با هر دین و آئین و نژادی عمیقا متاثر و متاسفیم . اما دو سوی ماجرای امروز غزه را قابل قیاس نمی بینیم از آن رو که تکرار این فاجعه بصورت روزانه و تبدیل کودکان کشته شده به رقمی بالغ بر ۸۰۰ کودک در ۵ روز ، و وتو شدن رای گیری در شورا توسط ۳ کشور در حقیقت فاجعه بزرگتری است که ننگ ناتوانی در پیشگیری از آن تا همیشه بر تارک ان سازمان خواهد ماند و بقا و ارزشمندی فلسفه وجودی شورای حقوق بشر را به طنزی تلخ بدل خواهد کرد.
و دردناک تر ، پیامی است که بمباران بیمارستان المعمدانی فلسطین به سازمان های حقوق بشری دارد و آن این است که: اسراییل پشیزی برای قوانین شما ارزش قائل نیست...
بعنوان کسانی که برای علم و دستاوردهای آن‌ارزشی شگرف قایل هستیم، شرمساریم که سازمان مللی که چکیده قدرت علم در عرصه دانش جامعه شناسی و علوم سیاسی است تا این حد در اعمال رای صواب ضعیف و ابتر و ناتوان است
اینک که انتشار تصاویر و رخدادها در هر گوشه ای از جهان دیگر از انحصار خبرگزاری های وابسته به قدرت ها خارج شده و مردم عادی با ابزارهای روزمره قدرت نشر اخبار را پیدا کرده اند ، توده ملت ها می دانند حقیقت با نمایش های رسانه ای و محتوای جلسات حکام متفاوت است و لذا قضاوتی شببه یکدیگر در مورد صحت و سقم دعاوی و وزن جنایت هایی که رخ داده ، پیدا کرده اند وبا کشتار بی سابقه کودکان و زنان و نیروهای مددمی در غزا متثر و خشمگینند. برای آن‌نهاد که متولی اجرای صلح و عدالت است زیبنده نیست که تا این میزان از توده ها عقب مانده است.
عقب ماندگی که حاصل آن قطع امید از پیشرفت بشر در دسترسی به جهانی عادلانه تر و آرام تر خواهد بود.
ازین رو از شما تقاضا داریم بیش از این زیر بار ننگ سکوت در برابر این فاجعه عظیم انسانی نمانید و برای یک بار هم که شده در برابر صاحبان زور و ثروت کمر خم نکنید و با قدرت مقابل این حجم از قساوت و خون آشامی دیوانه وار بایستید
با آرزوی رسیدن به جهانی آرام و رشید
جمعی از بازماندگان شهدای منا
ایران
۳۰ مهر ۱۴۰۲ هجری خورشیدی
مصادف با ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳
