به گزارش راه شلمچه، آینده شهید رئیسی برای همه سوال بود. وضعیت روسای جمهور قبلی پس از پایان مسئولیتشان این سوال را درباره او پررنگتر میکرد. همین اخیرا کسی در صداوسیما گفته بود او هم به عاقبت دیگران دچار خواهد شد. شهادت او تمام پیشبینیها را زیر سوال برد.
آقای رئیسی از روزی که آمد تا روزی که رفت، بیش از آن که تمجید شود نقد شد. مناظره بلد نیست، کار نمایشی میکند، جریانسازی نمیداند، برنامه ندارد، دولت را سهامی اداره میکند، تکدورهای میشود و مانند اینها، فقط برخی از مواردی بود که مکرر از سوی دوستان او شنیده میشد؛ دشمنان که جای خود دارد.
در این چند سال، طیفی از کنشگران در جریان انقلابی از شدت تاکتیکزدگی در عرصه سیاست، تمایل عجیبی به تحلیل عرفی از وضعیت اجتماعی کشور داشتند. همینها اتفاقا بیشترین نقد را به کنشهایی داشتند که به زعم آنها ساده بود و جوابگوی مشکلاتی نبود که از نظر آنها بسیار پیچیده به نظر میرسید. سخن از «امر ملی» شاخصه اصلی این جریان بود.
اکنون رئیسیِ شهید بدون آن که ذرهای به نسخههای عرفی سکولار نزدیک شده باشد، قلوب یک ملت را فتح کرده و مدعیان «امر ملی» هنوز تحلیلی از این وضعیت ندارند. او با کنار زدن قواعدی که دائما دعوت به عدول از ارزشها میکرده، وضعیتی را رقم زده که جز با سنتهای الهی تفسیر نمیشود.
به شهادت رهبر انقلاب، رئیس جمهور شهید نه فقط مخلص و پر تلاش، که با کفایت و کارآمد بود. از این رو بازگشت به دوگانههای عصر حجری کارآمدی و توسعهگرایی و مانند آن در جریان انقلاب از امروز منتفی است و انگاره مردم از کسی که بتواند جمهوری اسلامی را به جلو هدایت کند، با الگوهای جدیدی تعریف خواهد شد که شهید رئیسی به یادگار گذاشت.
نباید فراموش کرد که آقای رئیسی هیچگاه به سازوکارهای مرسوم سیاسی تن نداد، نه خروجی ائتلافهای یکبارمصرف شب انتخاباتی بود و نه علیرغم مدعیانی که امروز رو به افزایشاند، ستادهایش را به جریان خاصی سپرده بود. او در هر دو دوره به روشنی و شفاف اعلام کرد که به صورت «مستقل» در انتخابات شرکت میکند.
معیارهای بیشتری هم هست اما بگذریم و بدانیم خواه ناخواه، شهید مظلوم ایران پرچم سیاست را در نقطهای کوبیده که بازگشت به معیارهای ۱۴۰۰ و ماقبل آن برای ریاست جمهور، مصداق تعرّب بعد از هجرت است.
هنوز برای تعیین مصداق زود است اما به قطع میتوان گفت که نهمین رئیس جمهور ایران را نه قدرت مناظره و بگم بگم انتخاباتی تعیین میکند و نه تکنوکراسی و عملزدگی ماشینی؛ مردم در کف خیابان نشان دادند که در انتخابات پیش رو به دنبال یک «شهید زنده» هستند.
منبع؛ رجانیوز