به گزارش راه شلمچه، همه این را شنیدهایم که تحصیلات شعور نمیآورد! چه بسا افرادی که تحصیلات آکادمیک را تا دکترا و فوق دکترا طی کرده باشند، اما قدرت تحلیل پدیدهها و رخدادها در محیط زندگی خود را نداشته باشند و در مواجه با اتفاقات، موازین علمی رشتهای که در آن عمری را گذراندهاند زیر پا گذاشته باشند.
در سالهای اخیر و با گسترش شبکههای اجتماعی و حضور افراد تحصیلکرده در این عرصه، عیار شعور و درک برخی کنار مدرکشان معلوم شد و چه بسیار اساتید دانشگاه که قدرت تشخیص خبر جعلی و غیرجعلی را نمیدانند یا تحلیلهایی میکنند که کودکان غیر ممیز هم سطح تحلیلشان بالاتر است.
سلبریتیپنداری این دسته آدمهای با سواد و مدرک موجب شد تا در پشت ظاهر شیک و تحصیلکرده، گاه سخیفترین شخصیتهای فضای مجازی شوند و ادبیاتی را استفاده کنند که پای تخته و در راهروهای دانشکده به ذهن خطور نمیکرد این شخص چنین کلماتی را اصلا بلد باشد.
نمونه اخیر این جریان، محسن برهانی استاد آزمایشی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود که از ابتدای اغتشاشات و بعد از شروع دادگاههای اغتشاشگران، با توئیتهایی که علیه احکام صادره میزد نامش زیاد به گوش میخورد! توئیتهای برهانی بیش از آنکه در مقام نقد باشد، جنبه دیده شدن داشت و اینکه حرفی بزند خوشایند فالوورها باشد نه آنکه بخواهد در مقام نقد برآید و رویهای را اصلاح کند.
وی تا جایی پیش رفت که مواضع اخیر او در تناقض با مواضع قبلی بود. برای مثال بعد از عفو گسترده محکومان اغتشاشات اخیر از سوی رهبر معظم انقلاب، مدعی شد که دستور اخیر رهبر انقلاب را نباید نوعی عفو تلقی کرد بلکه حکم حکومتی است! اما دو سال قبل در توئیت خود همان اقدام را عفو دانسته و تقدیر کرده بود!
برای چند اعدامی و قاتل مانند قاتلان شهید عجمیان از عبارت رضوانالله علیهم استفاده میکند اما در آخرین فقره درباره شهید غیرت، حمیدرضا الداغی که در دفاع از دخترانی که مورد تعرض قرار گرفته بودند، جان خود را به خطر انداخت و بر اثر ضربات چاقو به شهادت رسید لفظ نفله را بهکار برده و در دفاع مشروع دانستن کار وی اِنقُلت وارد کرده است!
به گزارش تسنیم، این سیر قهقرایی درباره محسن برهانی گویا همچنان ادامه دارد و وی تلاش میکند به بهانه حقوق دانستن، هربار به بهانهای تمام موازین فقه و حقوق را وارونهنمایی کند تا بلکه خلاف جهت آب و خوشایند طرفدارانش توئیت بزند و برایش هورا بکشند. هوراخواهی و سلبریتیپنداری آفتی است که میتواند حتی یک حقوقدان و استاد دانشگاهی را نفله کند.