به گزارش راه شلمچه، قرن در حالی روزهای پایانی خود را پشت سر می گذارد که سال گذشته در چنین روزهای به دلیل عملکرد فشل و ناکارآمد دولت حسن روحانی کشور شرایط بحرانی را تجربه می کرد. در آن روز ها یک گزاره از سوی دولت مردان و جریان اصلاح طلب بسیار در اذهان عمومی تکرار می شد که «کشور به دلیل تحریم این شرایط را پیدا کرده است» و «تفاوتی نمی کند چه کسی رئیس جمهور باشد بلکه همه مسئولان کشوری با این شرایط روبه رو خواند شد.»
حسن روحانی در آخرین جلسه هیئت دولت در سال 1399 در توجیهه وضعیت کشور گفته بود: «تحریم یعنی تضییع حقوق مردم و من امیدوار هستم اقلیتی که دنبال سنگاندازی در این راه هستند، در ایام ماه شعبان توبه کنند» این اظهارات در حالی از رئیس جمهور وقت روایت می شد که کارشناسان بسیار به صراحت می گفتند که «معیشت مردم توسط دولت به گروگان گرفته شده است» و در آن زمان شرایط اداره کشور به گونه بود که بیش از هر چیز احساس می شد با نوعی بی مدیریتی و رها شدگی کشور در بخش های مختلف به ویژه اقتصادی مواجه هستم.
روحانی در برابر انتقادات معتقد بود که «وقتی از دولت سوال و مطالبهای میشود باید از طرف دیگر بررسی شود که دولت چه مقدار در حوزههای مورد سوال دارای اختیار بوده است» و با این ادبیات تلاش داشت که کشور را با حاشیه همراه کند اما واقعیت جامعه دچار بی نظمی و سرگردانی اجتماعی شده بود. در حالی حسن روحانی و اعضای نزدیک به او معتقد بودند که به دلیل «اختیارات کم»، «تحریم» و «شرایط کشور» تفاوتی نمی کند که چه کسی رئیس جمهور باشد بلکه کشور با همین شرایط پیش می رود که اسفند 1400 در حال سپری شدن است و می توان پس از چند ماه مروری بر کارنامه آیت الله رئیسی داشت.
فروش چشمگیر نفت و برگشت ارز حاصل از این فروش به ایران، کشیده شدن ترمز تورم و منفی شدن نرخ تورم نقطه به نقطه، کاهش تنش های منطقه ای، دور زدن تحریم ها، تغییر ادبیات کشورهای منطقه نسبت به ایران، دسترسی آسان و فراوان به کالاهای اساسی، برچیده شدن صف ها، حفظ کرامت مردم، سفرهای استانی مکرر و بدون تشریفات و... همه از جمله رویکردهایی است که نشان می دهد تفاوت میکند که چه کسی رئیس جمهور باشد.
برای درک این مهم، بحث تهیه کالای اساسی و ملزومات زندگی مانند «مرغ، روغن، شکر، برنج و...» و وضعیت شرایط فعلی را بازخوانی کرده ایم. در حالی سال99 کالای اسایس در بازار کمیاب بود و حتی در مواقعی براساس کارت ملی، کالای اساسی مانند روغن به مردم تعلق می گرفت که شرایط در سال 1400 متفاوت شده است و دیگر خبری از صف های طولانی تهیه کالاهای اساسی که موجب اعتراض و شکایت مردم شود، وجود ندارد.
بسیاری از مردم به دنبال خرید مرغ دولتی در میادین عرضه گوشت و مرغ بودند و از این رو صف های طولانی برای خرید مرغ دولتی تشکیل می شد اما با وجود وعده های دولتمردان، ساعت ها از تشکیل صف های طولانی سپری می شد و در نهایت مرغ دولتی با ظرفیت محدود به دست مردم می رسید. این شرایطی در حالی بود که وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا مدام نسبت به اوج گیری کرونا و شیوع پیک چهارم آن هشدار می دادند اما برای جلوگیری از تشکیل این صف ها و کنترل زنجیره انتقال کرونا اقدام عملی از سوی دولت انجام نمی شد.
این در حالی بود که وزارت جهاد کشاورزی میزان تولید مرغ را کافی عنوان می کرد و دستگاههای نظارتی را مقصر گرانفروشی این کالا میدانست.
این روزها اما در حالی مسئولیت امور در اختیار دولت سیزدهم است که خبری از صف های طولانی مرغ وجود ندارد به نظر می رسد نیاز بازار تامین است و مردم در حال تهیه مایحتاج خود از میادین عرضه هستند.
صف های طولانی شکر با طعم کرونا
البته صف تهیه کالاهای اساسی تنها به مرغ دولتی محدود نشد. سال گذشته ملت در آستانه نوروز با پدیده دیگری به نام صف تهبه شکر نیز مواجه بودند.
اکثر فروشگاهها با اعلام اینکه شکر موجود نیست از پاسخگویی به مردم سرباز می زدند؛ افزایش قیمت شکر در طول چند هفته آنچنان سرعت گرفت که صف های طولانی تهیه آن به سوژه رسانه های داخلی و خارجی تبدیل شد.
این در حالی بود که دبیر انجمن صنفی کارخانجات قند و شکر، گفته بود که قیمت شکر طی چندماه گذشته به دلیل مدیریت عرضه ثابت بوده و مشکلی در خصوص تامین شکر در بازار وجود ندارد و حدود 500 هزار تن نیشکر در اراضی کشور در حال برداشت است و با برطرف شدن مشکلات برداشت نیشکر تولید و عرضه شکر افزایش خواهد یافت با این وجود اما مشکل تهیه شکر در فروشگاه های بزرگ و کوچک به شکل جدی به چشم می خورد.
کاهش تولید روغن و تشکیل صف های طولانی
کمبود روغن و افزایش قیمت آن مسئله دیگری بود که در تداوم سیاست های اجرایی دولت حسن روحانی مردم با آن مواجه بودند. این در حالی بود که دولتمردان در مقابل چنین وضعیتی اعلام می کردند که کمبودی وجود ندارد واحتکارهای خانگی سبب ایجاد چنین اوضاعی شده است.
با این وجود اما برخلاف تمامی ادعاهای دولت، علت اصلی بحران روغن در گزارش وزارت صمت از وضعیت تولید در کشور حاکی از این بود که بیشترین کاهش تولید، مربوط به روغن ساخته شده نباتی بوده که با 18.6 درصد کاهش از حدود یک میلیون و 494 هزار تن در 10 ماهه اول سال 98 به یک میلیون و ۲۱۵ هزار تن در مدت مشابه سال 99 رسیده بود. این یعنی اعمال سیاست های نادرست دولت برای ایجاد اختلال در روند تولید و تامین کالاهای مورد نیاز کشور.
به این وجود در روزهای پایانی سال 1400 تامین کالاهای اساسی و نظارت بر نحوه توزیع آن از سوی دولت باعث شده است که خبری از کمبود یا گرانی روغن در کشور نباشد.
اظهارات رئیس جمهور وقت باعث شد که التهابی در کشور برای تهیه دلار، پاستور به وجود آمده و در کنار صف کالاهای اساسی ملت در صف مقدمات سفر به ارومنستان برای تزریق واکنس باشند چون از تهیه واکسن توسط دولت ناامید شدند.
درست موقعی که مردم ارمنستان تمایلی به تزریق واکسنهای کشورشان نداشتند؛ مقامات ارمنی از این موقعیت برای جذب گردشگر استفاده کردند.
این در حالی است که در کمتر از یک سال از مدت مشابه نه تنها بر خلاف اظهارات رئیس جمهور سابق نیاز واکسن کشور تامین شده است بلکه دولت و رسانه ها مردم را برای دریافت دوز سوم واکسن کرونا تشویق می کنند.
مردم در تاکستان و بسیاری از شهرستان های دیگر برای تامین سوخت مورد نیاز ساعت ها در صف های طولانی گرفتار شدند تا در آستانه سال نو از عیدانه ای با طعم کرونا محروم نباشند.
قطعی های مکرر برق و بی تدبیری دولت
با وقوع خاموشی های گسترده در کشور و قطعی مکرر برق، شرکت توانیر اعلام کرد که به مردم در مصرف سوخت مدیریت کنند چرا که با مشکلات بسیاری در حوزه تامیت برق در کشور مواجه هستیم.
در پی اظهار نظرهای متعدد از سوی کارشناسان اما روشن شد که دولت در طول سالهای مسئولیت خود از توسعه و ساخت نیروگاه سرباز زده و همین امر موجب شده که در اسفند سال گذشته با مشکل تامین برق در کشور مواجه شود.
این البته در حالی بود که شرکت توانیر در واکنش به گلایه شهرک های صنعتی به خاطر قطعی مکرر برق و تعطیلی فعالیت کارخانه ها و کارگاه های تولید عنوان کرد: نه تنها در روند تامین برق اخلالی ایجاد نشده است بلکه به جهت تولید بیشتر صنایع، انرژی بیشتری به شهرک های صنعتی تعلق گرفته است!
این در حالی بود که مدیر عامل توانیر هم گفته بود برای توسعه زیرساخت های صنعت برق در سال 99، شرایط بسیار دشواری را پشت سر گذاشتیم.
شرایط پر التهاب ماه های پایانی مسئولیت دولت دوازدهم در حالی بود که حسن روحانی، رییس جمهور وقت در دوران مسئولیت خود در ماه های پایانی سال گذشته عنوان کرده بود که مردم در دولت او صفی برای خرید نداشتند!
این ادعا که خلاف آن در شبکه های مجازی و رسانه ها منتشر شد نشان داد که دولت قبل نه تنها برای حل مشکلات کشور و مدیریت بهتر ، ارتباط ملموسی با مردم نداشت بلکه با بی تدبیری امور اجرایی را به طور کامل رها کرده بود تا میراثی ویرانه را به دولت آینده تحویل دهد.
حال اما در حالی شاهد سپری کردن هفته های پایانی سال 1400 هستیم که نه خبری از تشکیل صف های طولانی کالاهای اساسی به گوش می رسد و نه التهابی برای تامین واکسن در کشور وجود دارد. نه قطعی برق اتفاق افتاد و نه قطعی گاز، بدون شک عملکرد دولت است که نشان می دهد چه شرایطی در انتظار مردم است و چگونه کشور به دست دولتمردان اداره می شود.
دولت سیزدهم در طول چند ماه نشان داد که فرق می کند چه کسی رئیس جمهور باشد، اگر مسئولیت اداره امور اجرایی کشور در اختیار دولت حسن روحانی باشد، شرایط کشور پر التهاب و پراسترس و مردم گرفتار چالش ها و مشکلات مختلف از تامین کالاهای اساسی تا حفظ سلامت و امنیت خود هستند و وقتی مسئولیت اداره کشور در اختیار دولت سید ابراهیم رئیسی باشد، آرامش در کشور حاکم است و خبری از صف های طولانی برای تامین کالاهای اساسی نیست.
صف های طولانی تهیه کپسول گاز
بی تدبیری دولت وقت آن هم در ماه های پایانی مسئولیتش باز هم به این موارد ختم نشد. به گونه ای که کشور در اسفند سال گذشته و در زمان ریاست جمهوری کسی که مدعی بود زبان دنیا را بلد است، صف های طولانی تهیه کپسول گاز را هم تجریه کرد.
روحانی: واکسن سوهان قم نیست که به ما تعارف کنند!
سومدیریت در ماه های پایانی عمر دولت دوازدهم البته تنها به تشکیل صف تامین کالاهای اساسی محدود نشد. نزدیکی به تعطیلات سال نو و نگرانی از اوج گیری دوباره کرونا از یک طرف و اظهارات رئیس جمهور مبنی براینکه «واکسن مثل سوهان قم نیست که هرکسی به ما تعارف کند، تهیه واکسن سخت است و واکسن مورد نیاز به اندازه کافی نیست» از طرف دیگر باعث شد که در کنار صف های طولانی تامین کالاهای اساسی، بخشی از مردم برای تزریق واکسن کرونا اقدام به سفر به برخی کشورهای منطقه از جمله ارمنستان کنند.
قیمت مرغ به یکباره با التهاب بسیاری همراه شد، هم مردم و هم مرغداران سال سختی را سپری کردند و در اسفند که همزمان با آغاز سال نو بود، قیمت مرغ به یکباره سیر صعودی پیدا کرد و برای آن دسته از مردم که از توان مالی کمی برخوردار بودند، تهیه این کالای اساسی با مشکلات جدی همراه شد.
به گزارش دانا، در ادامه با نگاهی گذار به مقایسه این روزها با روزهای مشابه آن در سال 99 خواهیم دید که «فرق می کند که چه کسی افسار امور اجرایی کشور را در اختیار داشته باشد روحانی یا رئیسی!»