به گزارش راه شلمچه، «میلیارد پول خرد بازیکنان فوتبال در نقل و انتقالات شده است» این جمله یکی از مربیان فوتبال در گفت‌و‌گو با کیهان است که دستی بر آتش نقل و انتقالات دارد و تلاش می‌کند تیم خوبی برای فصل آینده رقابت‌های لیگ برتر ببندد منتها شرایط برای او و تیمش به گونه‌ای است که دست روی هر بازیکنی می‌گذارند، آن‌قدر مبلغ پیشنهادیش بالاست که نمی‌توانند قراردادی امضا کنند.
در تایید صحبت‌های این مربی می‌توان به رقم پیشنهادی برخی بازیکنان و مربیان اشاره کرد که سرسام‌آور است. به عنوان نمونه گفته می‌شود قرارداد عیسی آل‌کثیر با پرسپولیس نزدیک به 6 میلیارد است. امضای چنین قراردادی با آل کثیر نیز موجب شد علیپور برای تمدید رقمی در حدود 8 میلیارد تومان پیشنهاد بدهد و در نهایت به توافق نرسد. در استقلال هم شرایط بهتر از پرسپولیس نیست. این باشگاه برای تمدید قرارداد علی کریمی حاضر شده 10 میلیارد تومان پیشنهاد بدهد. رشید مظاهری نیز برای امضا قرارداد با استقلال بیش از 4 میلیارد تومان پیشنهاد داده بود.
در سایر باشگاه‌ها نیز وضع به همین منوال است و دیگر کمتر بازیکنی پیدا می‌شود که برای تمدید قرارداد 2 یا 3 میلیارد را پیشنهاد بدهد. تمام این اتفاقات در شرایطی است که دست بسیاری از تیم‌های فوتبال در جیب دولت است و این پولها از بیت‌المال تقدیم بازیکنان و مربیان می‌شود!
مدیران به بازار کاذب دامن می‌زنند
سعید آذری مدیرعامل باشگاه فولاد خوزستان درخصوص حال و هوای این روزهای نقل و انتقالات می‌گوید: برخی مدیران ناخواسته به این بازار کاذب دامن می‌زنند. باشگاه‌هایی که تیم‌های آکادمی دارند، می‌توانند کار اصولی انجام دهند اما این کار را نمی‌کنند شاید مدیرانش فکر می‌کنند اگر نتیجه نگیرند، میزشان را از دست می‌دهند.
وی افزود: در تیم ما بازیکنان بااستعداد رو به پیشرفتی بودند که قراردادهایی ۱۰۰ میلیونی داشتند، ولی فوتبال بازی کردند و هیچ چیز از آن‌هایی که در دیگر باشگاه‌ها
۲، ۳ میلیارد پول گرفتند کم نداشتند. به چه دلیل باید برای یک بازیکن ۲ میلیارد تومانی، ۱۰ میلیارد تومان پول بدهم؟ مگر این بازیکن در طول سال چند برابر افزایش کیفیت پیدا کرده که این همه افزایش قیمت داشته است. وقتی هیچ درآمدی از این فوتبال کسب نمی‌شود، این هزینه سرسام‌آور بازیکنان را چطور باید تأمین کرد؟ تا چه زمانی باید دولت جور باشگاه‌ها را بکشد؟
بستن قرارداد دلاری با بازیکنان ایرانی
پدیده دیگری که این روزها باب شده، بستن قرارداد دلاری با بازیکنان ایرانی است. گویا برخی بازیکنان برای امضای قرارداد با باشگاه‌ها شرط کرده‌اند که قراردادشان حتما به دلار امضا شود! گرشاسبی مدیرعامل باشگاه پیکان که سابقه مدیرت در باشگاه پرسپولیس را نیز در کارنامه اش دارد، در این باره می‌گوید: این مسئله خلاف است و اصلا نباید اتفاق بیفتد. من به عنوان یک مدیرعامل به هیچ عنوان چنین قراردادی نمی‌بندم. تازه قرار بود که به خارجی‌ها هم به صورت ریالی پول بدهیم.
وی افزود: چنین درخواستی از طرف بازیکنان اشتباه است و فقط باشگاه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. هیچ باشگاهی نباید زیر بار چنین مسئله‌ای برود.
گرشاسبی در پاسخ به این سؤال که چرا برخی باشگاه‌ها این قراردادها را امضا می‌کنند؟ خاطرنشان کرد: هیچ باشگاهی نباید زیر بار چنین شرایطی برود. البته گاهی شرایط سخت می‌شود. مثلا زمانی که من در پرسپولیس بودم و پنجره باشگاه بسته شد، نمی‌توانستم بازیکن جدید بگیریم و بازیکنان خودمان هم بعضا شروط عجیبی می‌گذاشتند که ما مجبور بودیم به خاطر اینکه تیم از هم نپاشد تن به برخی مسائل بدهیم که اصلا در مرام ما نبود. در هر صورت در شرایط فعلی قرارداد بستن دلاری با بازیکن ایرانی یک خیانت بزرگ است.
حسین عبدی کاپیتان اسبق تیم فوتبال پرسپولیس نیز درباره این موضوع به خبرگزاری ایرنا گفت: اگر از منظر یک بازیکن نگاه کنید این اتفاق خوب است اما به طور قطع از نظر یک مدیر خوب نیست. تعدادی از بازیکنان ایرانی هستند که چون مارکت خارجی دارند چنین درخواستی می‌کنند تا بتوانند پول خوبی دریافت کنند. البته در ایران وقتی که قرارداد بسته می‌شود در بهترین حالت ۵۰ درصد پول آن به بازیکن می‌رسد و به خاطر همین برخی با این ترفندها به دنبال آن هستند تا پول خوبی گیر بیاورند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا ارزش بازیکنان خارجی شاغل در فوتبال ایران در کشورهای دیگر و مخصوصا در اروپا، با پولی که به آنان در ایران پرداخت می‌شود، برابری می‌کند؟ گفت: بسیاری از این بازیکنان و حتی مربیان در اروپا بیشتر از ماهی ۳ هزار دلار درآمد ندارند و برای آنها مثلا ۵۰ هزار دلار پول زیادی است، اما وقتی به ایران می‌آیند طلب قرارداد ۵۰۰ هزار دلاری می‌کنند که آن هم به خاطر ایجنت‌ها و دلال‌های آنها است.
ایراد از قانون جدید نیست
افزایش قیمت بازیکنان داخلی موجب شده برخی به قانون منع ورود خارجی‌ها ایراد بگیرند، قانونی که در آن عقد قرارداد با بازیکنان و مربیان خارجی جدید ممنوع شده است. طبق اعلام فدراسیون فوتبال بازیکنان و مربیان خارجی فعلی شاغل در صورت اتمام مدت قرارداد فقط می‌توانند با همان باشگاه فعلی خود تمدید کنند و پیوستن آنها به سایر باشگاه‌ها نیز ممنوع است.
اما گویا همین قانون نیز تبدیل به دردسر تازه برای باشگاه‌ها شده زیرا موجب گردیده دلالان بازیکنان ایرانی با اطلاع از غیبت قطعی بازیکنان خارجی، بی‌دلیل قیمت بازیکنانشان را بالا ببرند، در حالی که اگر نگاه منصفانه داشته باشیم، ایراد از قانون وضع شده نیست، بلکه ایراد از نظارتی است که مغفول واقع شده تا تنور دلالی گرم نگه داشته شود!
فوتبال ایران هنوز در شوک قرارداد ویلموتس است و مسئولان امر به ویژه نهادهای نظارتی اگر می‌خواهند چند ماه دیگر به پرونده مدیران نالایق و کارنابلد ورود نکنند و کمیته بررسی پرونده تشکیل ندهند و مدیران را به دادسرا و دادگاه احضار نکنند، بهتر است همین امروز به موضوع نقل و انتقالات ورود کنند و اجازه ندهند فاجعه‌ای دیگر برای فوتبال و باشگاه‌ها رخ دهد. کیهان هفته گذشته نیز در گزارشی نسبت به این موضوع هشدار داده بود.
