به کزارش راه شلمچه، سوم تیر ماه سال جاری بود که علی ربیعی، سخنگوی دولت، از تصویب پیش‌نویس قرارداد راهبردی ایران و چین در هیئت دولت خبر داد. بلافاصله بعد از انتشار این خبر رسانه‌های معاند و جریان ضدانقلاب با خبرسازی و دروغ‌پراکنی سعی در بدبینی افکار عمومی نسبت به این قرارداد راهبردی داشتند؛ درحالی که در آن ایام هیچ جزئیاتی از قرارداد ۲۵ ساله منتشر نشده بود رسانه‌های وابسته به آل سعود و ملکه از واگذاری جزیره کیش به چین سخن می‌گفتند و این توافق راهبردی را با قرارداد ننگین ترکمان‌چای مقایسه می‌کردند!
پس از گذشت دو ماه به مرور مسئولان دولتی، نمایندگان مجلس و کارشناسان مطلع روشنگری‌های بسیاری پیرامون قرارداد راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین انجام دادند و افکار عمومی در جریان اهمیت این توافق قرار گرفت؛ حال در شرایطی که ضدانقلاب در عملیات روانی خود ناکام مانده است، هفته گذشته خبری مبنی بر نامه تعدادی از هنرمندان و فعالین سیاسی وابسته به دولت‌های غربی به دبیر کل سازمان ملل منتشر شد. نامه‌ای که بار دیگر به خوبی ضدیت منافع ضدانقلاب با مردم ایران را نشان می‌دهد و خط بطلانی بر ادعای وطن دوستی و همراهی با مردم این جماعت سر در آخور غرب می‌کشد.
دوم مهرماه(چهارشنبه) پیاده نظام آمریکا و اسرائیل در نامه‌ای به گوترش، دبیر کل سازمان ملل، خواستار ورود این نهاد بین‌المللی به توافق راهبردی ایران و چین شدند.
داریوش اقبالی(خواننده)، ابراهیم حامدی(معروف به ابی)، شاهین نجفی(خواننده هتاک)، علیرضا نوری‌زاد، محسن سازگارا، احمد باطبی، هاله اسفندیاری، لیلی بازرگان(مجری سابق شبکه ایران‌اینترنشنال)، فرامرز اصلانی و شهره آغداشلو(بازیگر سینما) از جمله افرادی هستند که این نامه را امضا کردند.
در بخشی از این نامه آمده است: «ایرانیان به‌طور تاریخی ثابت کرده‌اند که با سمت‌گیری و تمایل بیش از حد به یکی از قدرت‌های بزرگ مخالفند.» افراد امضا کننده این نامه در حالی از استقلال و عدم وابستگی دم می‌زنند که خودشان ناقض آشکار ادعاهایشان هستند؛ حمایت کشورهای استعمارگری همچون آمریکا و انگلیس و رژیم جنایت‌کار آل‌سعود از این افراد اظهر من الشمس است.
تنها در یک مورد اسفند ماه سال گذشته تعدادی از خواننده‌های خارج نشین از جمله ابی، شهرام شب‌پره و شادمهر عقیلی در قبال دریافت ۶۰۰ هزار دلار و با هواپیمای اختصاصی بن سلمان، در جشنواره‌ای موسوم به «طنطوره» برای خوش رقصی مقابل شاهزاده‌های سعودی حضور یافتند.
این افراد درحالی به دبیر کل سازمان ملل برای دخالت در امور داخلی ایران و جلوگیری از بسته شدن قرارداد راهبردی میان ایران و چین نامه زدند که در طول دو سال گذشته در مقابل بدعهدی‌های کشورهای اروپایی نسبت به برجام و خروج آمریکا از این توافق غیر از سکوت هیچ واکنش دیگری نداشته‌اند؛ حتی تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ملت ایران به خصوص در حوزه‌های دارویی و غذایی که سختی‌های بسیاری را برای مردم ایران به همراه داشته، باعث نشد که ادعاهای وطن دوستی خارج‌نشینان در عمل خود را نشان دهد.
حال سوالی که مطرح می‌شود این است که مگر توافق ایران و چین چه اهمیتی دارد که جریان ضد انقلاب تمام توان خود را برای سنگ اندازی در مسیر آن به کار گرفته است؟ بعد از خروج آمریکا از برجام، ترامپ راهبرد فشار حداکثری را در دستور کار سیاست خارجی آمریکا قرار داد تا از این طریق ایران را وادار کند پای میز مذاکره آمده و امتیازات بیشتری بدهد اما پس از گذشت بیش از دو سال رئیس‌جمهور آمریکا ناکام ماند. در همین شرایط توافق راهبردی ۲۵ ساله میان ایران و چین فرصت خوبی را برای اقتصاد ایران بوجود می‌آورد تا تحریم‌های ظالمانه آمریکا را دور بزند؛ حال آمریکا و جریان ضدانقلاب به شدت از این توافق راهبردی خشمگین هستند. نامه اخیر پیاده نظام آمریکا و اسرائیل به دبیر کل سازمان ملل نیز در همین پازل قرار دارد. این نامه تبلیغاتی نه‌تنها خللی در توافق راهبردی ایران و چین ایجاد نخواهد کرد بلکه حقیقت این جریان وابسته را بیش از پیش آشکار می‌کند.
منبع؛ رجانیوز
