به گزارش راه شلمچه، تصور غالب ورزشدوستان مازندرانی نسبت به علیرضا دبیر همین است که خودش می داند:رغبت و محبتی به مازنی ها ندارد!
از آن روز که دوبنده را قبل از آتن از تن اصغر بذری در آورد تا در المپیک با کتف مجروح شکست بخورد تا همین چند ماه پیش که در اردوی تیم ملی کشتی، از کلمه ای در لفافه مزاح بهره گرفت و موجب شد که استاندار بلافاصله به تهران و خانه کشتی برود؛ گمان مازندرانی ها بر اینست که دبیر از توفیق و قدرت کشتی استان چندان خوشش نمی آید و بماند که بارها در مصاحبه های خود حتی از کاهش توان مازندران گفته که اشتباه محض بود و ما می گوییم سهوی است!
دبیر اگر تدبیر داشته باشد می تواند این تصوری که خودش لابد کتمان می کند ولی در عمل اینگونه نیست را باطل کند؛ آنهم با اتخاذ تصمیمی تاریخی که صد البته گذشت چنین زمان طولانی برای تحقق آن، غفلت و گمراهی غریبی از جانب کشتی ایران بوده است.
حتی در زمان صدارت اندک مازنی ها در فدراسیون کشتی هم این اتفاق بایسته، نیفتاده که سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان؛ مازندرانی باشد!
باورنکردنی است اما استانی که ورزش ایران به آن تکیه دارد و کشتی ستون آنست تا به حال حتی یک بار و در یک رویداد جهانی و المپیکی؛ سرمربی مازنی نداشته است! بدتر آنکه حتی در قهرمانی آسیا هم این اتفاق روی نداده که این پرسش را ایجاد می کند که چرا؟
کشتی مازندران با اینهمه یال و کوپال و قدرت و شوکت به چه دلیلی از حق مسلم خود دور مانده است؟ چگونه این امکان به چهره های دیگر از استان های ناتوان در معرفی قهرمان داده شده و حتی چند بار و به تعدد به یک نفر؛ اما ولو یک بار به یک مربی مازنی فرصت هدایت تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان داده نشده است؟!
کاندیداهای احراز سرمربی گری تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان برای رقابت های جهانی نروژ معرفی شده اند که مجید ترکان هم در میان شان است. از نظر مدال و تحصیل فراتر از همه آن مربیان همتا برای هدایت تیم ملی است ولی شنیده می شود که انتخاب نهایی صورت گرفته و مشخصا مجید ترکان بخت چندانی برای سرمربی گری نداشته حال آنکه از شخصیت این بزرگمرد برنمی آید لابی و رایزنی برای حصول چنین سمتی داشته باشد.
گذشته از این غیر از مجید ترکان، کم مربی ندارد این مازندران معدن مدال و افتخار تا همچون نفراتی که مد نظر علیرضا دبیر هستند و صد البته از آنها بهتر هم می باشند خدمت کنند.
سید مراد محمدی و رضا یزدانی اتوریته و قابلیت هدایت تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان و اهلیت فنی و مدالی بیشتری نسبت به دیگر مربیان مطرح دارند، چرا نباید در میان گزینه ها و انتخاب نهایی فدراسیون باشند؟
از نسل قدیم تر محمود اسماعیلپور، اسماعیل دنگسرکی، مصطفی میرعمادیان، آیت واگذاری، نادر ناظری، علی شکری پور، محمود حسن نیا، عباس حاجی کناری و... از جدیدترها تقی داداشی، سعید واگذاری، سعید احمدی، امیرعباس مرادی گنجی، مجید محمدی، مسعود واحدی و ... الا ماشالله مربیان خوشفکر و قابل مازندران حی و حاضر هستند تا تیم های ملی را دگرگون کنند اما نهایت تیم های ملی پایه را در اختیارشان می گذارند و یا نفرات دوم و سوم و نادیده گرفته شده کادر فنی هستند!
هیچوقت چنین تصوری را نداریم که عنادی در کار است اما به وضوح مشخص است که روی از توانایی های مربیان مازنی برمی گردانند مگر اینکه علیرضا دبیر بخواهد این طلسم غم آلود و هم مضحک را از بین ببرد که هدایتگری از نسل همین سازنده ها و قهرمان پرورها را به منصب سرمربی گری تیم ملی برساند.
استاد مجید ترکان، مراد محمدی و رضا یزدانی کاریزما دارند و میدان دیده اند. کشتی دنیا آنان را می شناسند، محبوب هستند، احترام برانگیزند، سزاوار تمجید ها از دیرباز تا آینده خواهند بود ولی از کاری که برایش ساخته شده اند دور می مانند چون قاعده ای نانوشته ولی پابرجا داریم که سرمربی تیم ملی کشتی آزاد نباید مازنی باشد!
در کشتی فرنگی هم آنقدر بزرگ داریم که لیاقت سرمربی گری تیم ملی را دارند ولی این حقیقت که نفر اول فنی تیم ملی بزرگسالان در رشته کشتی باید از همان استان اول باشد، پوشانده شده است. ببینیم که دبیر همان راه را می رود و یا می خواهد ثابت کند، مثل گذشتگان؛ قهرمان را کشتی مازندران را می سازد و مابقی می شوند سرمربی کامروا، هر چند می دانیم باز یک غیر مازنی سرمربی می شود و این بی معرفتی ادامه می یابد.
@mazand24
