به گزارش راه شلمچه، این روزها عده ای کشتی دوستان از اخباری که در خصوص کشتی مازندران انتشار می دهم استنتاج اشتباه و موضع گیری هایی می کنند.
ضمن اکرام به همه این عزیزان به آگاهی می رسانم که خانواده ارجمند و فهیم کشتی در استان مازندران بی گمان دقیق با روحیات نگارنده مطالب آشنایی داشته و به اشرافیت حقیر در اقدامات و دگردیسی کشتی مازندران مطلع می باشند؛ باری برای چندمین مرتبه به دوستان و علاقمندان به ورزش اول استان اعلام می نمایم که به هیچ قشر و طیف خاصی وابستگی نداشته و مطالب را بمنظور آگاه سازی و از سر دلسوزی به قلم می آورم.
باخبر شدیم در این شرایط بسیار خطرناک کرونا که استان مازندران تنها استان پر خطر در کشور لقب گرفته، هیات کشتی مازندران مترصد برپایی تمرینات متمرکز برای رده های سنی پایه است.
این رخداد در حالی است که شوربختانه مسئولین فنی کشتی مازندران رایزنی هایی را با مربیان سراسر استان به مراد حضور کشتی گیران در تمرینات متمرکز انجام داده اند؛ اما نکته مثبت اینکه تعدادی از مربیان متعهد و دلسوز با مخالفت شدید از معرفی و اعزام کشتی گیران خودداری کردند که جای تقدیر دارد.
پرسش ما از حراست اداره کل ورزش و جوانان استان، هیات پزشکی ورزشی مازندران و بخصوص فرمانداران که مسئول حفظ امنیت جان شهروندان می باشند این است که چرا در این راستا سکوت کرده و چشم خود را به روی این فاجعه انسانی بسته اند؟
اگر چنانچه مسئولین ورزش استان و نهادهای ذی ربط آگاهانه سکوت کرده اند که خیانتی نابخشودنی و تاریخی در قبال جان جامعه کشتی در حال وقوع است. اما اگر اطلاعی از این جریان ندارند این خود یک فاجعه ای عظیم تر در عملکرد مسئولین ورزش مازندران بوده و نشانگر عدم تمکین هیات کشتی نسبت به دستورالعمل اداره کل می باشد.
اگر چه هیات کشتی از زمان ورود عسکری محمدیان کارنامه سیاهی در بی توجهی به قوانین و مقررات و اساسنامه هیات های ورزشی تا به امروز بر جای گذاشته است.
گزارش رسیده
